Ik heb het jeugdboek Tegenwoordig heet iedereen sorry van Bart Moeyaert gelezen. Ik heb ervoor gekozen om als bijhorende opdracht een gedicht te zoeken dat volgens mij aansluit bij het verhaal en dit is wat ik gevonden heb:
Niemand thuis van Wiel Kusters
Mijn moeder is een boterham
die wil dat ik haar bijt.
Mijn vader is een strenge klok,
maar komt zelf niet op tijd.
Hier sta ik voor een dichte deur.
Ik kan het huis niet in.
Ik heb nog net één boterham.
De torenklok slaat acht.
(Bron: Kusters, W. (1987). Niemand thuis. In W. Kusters, Het veterdiploma (p. 47). Amsterdam: Querido.)
Ik heb dit gedicht gekozen omdat het nauw aansluit bij het leven van Bianca. In het gedicht wordt er namelijk beschreven dat er niemand thuis is en dit gevoel heeft Bianca wel vaker. Haar moeder geeft namelijk zo goed als al haar aandacht aan Alan en laat Bianca wat links liggen. Zij creëert toch alleen maar problemen. Bianca gaat vaak achterin de tuin zitten en komt daar tot rust, op deze momenten hebben ze thuis vaak niet eens door dat ze weg is. Ze probeert daar haar eigen plek te creëren.
Ik heb zelf ook een gedicht geschreven rond de gevoelens die het boek bij me oproepen :
Eenzaamheid
het gevoel niet gehoord te worden
in de knoop met jezelf
Wat doe ik verkeerd?
de knoop komt los
begrip wordt opgebracht
samen zijn
Literatuurblog 