Het einde van het semester en ook het einde van Literatuur en cultuur III is aangebroken. Dit wil zeggen dat het tijd is om terug te blikken op wat ik dit semester op literair en op cultureel vlak verwezenlijkt heb. In deze en tevens laatste blogpost kijk ik terug op de afgelopen maanden.
Tijdens dit semester hebben we in het vak Literatuur en Cultuur III de kans gekregen om met multiculturele literatuur aan de slag te gaan. Dit was zowel multiculturele jeugd – als volwassenenliteratuur. Door deze lessen ben ik meer in contact gekomen met multiculturele auteurs. Ik wist hiervoor nog niet veel over multiculturaliteit dus ik kan wel zeggen dat ik iets bijgeleerd heb. Namen zoals Abdel Kader Benali en Naema Tahir zijn me niet meer onbekend. We hebben ook per twee een multicultureel jeugdboek gelezen. Ik koos voor deze opdracht het boek Lina en Lotte van Corine Naranji. Dit boek kan het makkelijkste beschreven worden als een typisch meisjesverhaal. De vriendinnen in het boek willen naar het schoolfeest, maar Lina mag van haar strenge Marokkaanse vader niet gaan. Het boek heeft me op zich wel kunnen bekoren en het is een boek dat ik als tiener ook zou kunnen gelezen hebben. Ik heb door het lezen van deze boeken wel bijgeleerd dat er in dergelijke verhalen veel stereotiepe beelden aanwezig zijn. Wanneer ik deze boeken zou gebruiken in de klaspraktijk zou ik steeds terugkoppelen naar die stereotypen en aankaarten waarom ze dat al dan niet zijn.
Voor de boeken naar keuze heb ik de volgende exemplaren eruit genomen: Roxy van Esther Gerritsen en Alsof het voorbij is van Julian Barnes. Het boek Roxy gaat kort gezegd over een vrouw die ontdekt dat haar man een affaire heeft doordat hij samen met zijn maîtresse omkomt in een auto-ongeluk. Bij het lezen van deze zin werd ik meteen tot het boek aangetrokken en wou ik het graag lezen. Jammer genoeg ben ik wat op mijn honger blijven zitten en heeft het verhaal niet voldaan aan wat ik ervan verwacht had. Dit was voor mij persoonlijk geen succeservaring. Het tweede boek dat ik gelezen heb is Alsof het voorbij is. Dit boek heeft me meer aangesproken en heeft me heel nieuwsgierig gemaakt tijdens het lezen. Het verhaal gaat over een man van middelbare leeftijd die terugblikt naar zijn schooltijd en wat hij vroeger allemaal beleefd heeft. Ik wou steeds weten wat er verder zou gebeuren en dat lijkt me toch een positief aspect aan het boek.
Ik ben voor dit vak ook naar twee theatervoorstellingen geweest. De eerste die ik bijgewoond heb was Lulletje in 30CC te Leuven. Ik heb deze voorstelling geapprecieerd en ik heb goed gelachen. De acteur had het eigenlijk over heel herkenbare dingen en dat maakte het naar mijn mening net zo leuk om deze monoloog bij te wonen. Enkele weken later ging ik naar de volgende voorstelling en deze was Spektakelmusical 40-45 geproduceerd door Studio 100. Als ik deze voorstelling met 1 woord zou moeten beschrijven dan zou het wauw zijn. Dit heeft me echt kunnen bekoren en ontroeren.
Op het einde van dit semester en meteen ook van het vak literatuur en cultuur is het tijd om mezelf in te schalen in de leesniveaus van Theo Witte. Op het einde van vorig academiejaar had ik mezelf tussen niveau 3: reflecterend lezen en niveau 4: interpreterend lezen gezet. Ik denk dat ik kan zeggen dat ik hier toch wel wat van afgestapt ben en dat ik me nu eerder tussen niveau 4 en 5 bevind. Wanneer ik een boek lees stel ik mezelf vragen over de inhoud en probeer ik hier een interpretatie bij te vormen. Het bijhouden van het logboek heeft mij hierin sterk geholpen. Waarom ik mezelf ook deels in niveau 5 zou zetten is omdat ik door het lezen van de multiculturele literatuur meer inzichten gekregen heb. Ik heb geleerd om ook interesse te tonen in verhalen die verder van mijn leefwereld afstaan en die een heel andere leefomgeving tonen.
Na het schrijven van deze post zit het literaire semester er helemaal op, maar dat wil niet zeggen dat ik afstand ga nemen van de literatuur. Tijdens het tweede semester, met andere woorden de drukke stageperiode, ben ik zeker van plan om er tijdens een vrij moment een goed boek bij te nemen. Op deze manier kan ik me echt ontspannen en alles van mij af te sluiten. Een boek dat ik net cadeau gekregen heb en al een tijdje op mijn verlanglijstje staat is Het moois dat we delen van Ish Ait Hamou. Dit boek gaat zeker aan deze wensen kunnen voldoen.
Literatuurblog 